بررسی شبهات مطرح شده پیرامون وجود مبارک حضرت رقیه سلام الله علیها

...بسم الله الرحمن الرحیم...

بررسی اسنادی و اصول عقلی

1. اکثر مورخین برای امام حسین علیه السلام دو دختر به نامهای سکینه و فاطمه ذکر کرده اند.

2. علامه ابن آشوب و محمد بن جریر طبری که از شیعیان و محبین اهل بیت می باشند برای حضرت اباعبدالله الحسین سه دختر به نامهای سکینه و فاطمه و زینب نقل کرده اند.(مناقب آل ابی طالب ج4 ص85)
3. علی بن عیسی اربلی از کمال الدین نقل کرده اند که امام حسین علیه السلام شش پسر و چهار دختر داشته اند. وی نام سه تن از دختران امام حسین را زینب و سکینه و فاطمه ذکر نموده ولی نام دختر چهارم را بیان نکرده است! (کشف الغمه ج2 ص250)علامه مجلسی و بحرانی نیز نظر اربلی را پذیرفته و آن را در آثار خود نقل کرده اند (بحارالنوار ج45 ص331 و عوالم العلوم ج17 ص639)
به احتمال قوی نام دختر چهارم امام حسین علیه السلام نیز فاطمه بوده است زیرا که مرحوم کلینی از امام محمد باقر علیه السلام روایت کرده است که حضرت اباعبدالله علیه السلام در روز عاشورا دخترشان فاطمه کبری را فراخواندند و وصیت نامه خویش را نوشته و آن را در کاغذی پیچیدند و از او خواستند تا آن را به حضرت سجاد علیه السلام تقدیم نماید(اصول کافی ج1 ص313. مناقب آل ابیطالب ج4 ص185. اثبات الوصیه 142) همچنین این احتمال وجود دارد که فاطمه صغری به نام رقیه شهرت یافته باشد همچنان که دختر دیگر امام حسین علیه السلام یعنی آمنه به سکینه ملقب گشته بود. (الاغنی ج16 ص 138)
علامه شیخ محمد طاهر سماوی مینویسد: امام حسین علیه السلام چهار دختر به نامهای سکینه و فاطمه و زینب و رقیه داشتند (موجز تواریخ اهل بیت ص161. فاطمه بنت الحسین ص29)

علامه حایری مازندرانی نیز از قول محمد بن طلحه و چند نفر از مورخین اهل سنت نوشته اند که امام حسین علیه السلام شش پسر و چهار دختر داشته اند و نامهای دختران، سکینه و فاطمه صغری و فاطمه کبری و رقیه معرفی بوده است. مادر حضرت رقیه علیها السلام شاه زنان دختر یزدجرد پادشاه ایران بود. وی پنج یا هفت سال بیشتر نداشت که در شام وفات کرد (معالی السبطین ج2 ص214)

4. قول چهارم: آیت الله ملا حبیب کاشانی درباره تعداد و نام دختران امام حسین علیه السلام مینویسد: با دقت در کتب و اقوال مختلف در می یابیم که دختران امام حسین علیه السلام هشت تن به نامهای فاطمه کبری، فاطمه صغری، زبیده، زینب، سکینه، رقیه (که بعضی زبیده و بعضی فاطمه صغری گفته اند) ام کلثوم و صفیه بوده اند.

ملاحبیب الله کاشانی اضافه میکند: در برخی اقوال، دختراندیگری را هم به حضرت نسبت داده اند که به نظر ما آن اقوال بسیار ضعیف هستند و بر فرض صحت منابعی که راویان از آن روایت کرده اند باید گفت که تعدادی از این اسامی و نامها از جهت تعدد در اسامی یک شخص می باشد به طوری که دو یا چند اسم برای یک شخص بوده است! احتمال دیگر آنکه بعضی از آن اسامی از دختران با واسطه ی آن بزرگوار بوده اند (تذکره الشهدا ص193) ولی آنچه مسلم است امام حسین علیه السلام به کمی اولاد معروف بوده اند...
5. سیف بن عَمیره که از اصحاب برجسته حضرت امام صادق علیه السلام و حضرت امام موسی کاظم علیه السلام و از راویان زیارت عاشورا می باشد، روایت کرده است که حضرت رقیه علیها السلام در گودی قتلگاه کنار پیکر مطهر ابی عبدالله الحسین حضور یافته اند.
6. شیخ محمود ابن طریحی نیز در قصیده خود نقل میکند که حضرت زینب(س) خطاب به برادرشان امام حسین علیه السلام میگویند: برادر دخترت رقیه را در بغل گیر.
7. عمادالدین طبری نیز نقل کرده است که حضرت رقیه سلام الله علیها دختر امام حسین علیه السلام قبل از رحلت بهانه پدر گرفته است.
8. عبدالله بن احد شافعی مصری مشهور به شعرانی چنین نقل کرده است: بر روی سنگی که در درگاه مرقد حضرت رقیه دختر امام حسین قرار گرفته چنین نوشته شده است: ((هذا البیت بقعة شرفت بآل النبی و ببنت الحسین الشهید رقیه))
9. سید ابراهیم دمشقی نیز چنان بیان داشته که حضرت رقیه(س) فرزند امام حسین(ع) در عالم خواب فرمودند که آب به قبر من رخنه کرده و قبر من نیاز به تعمیر دارد.
10. حضرت آیت الله حاج سید محسن امین صاحب کتاب شریف "اعیان الشیعه" می فرماید: در هنگام بازسازی و تعمیر قبر حضرت رقیه سلام الله علیها بدن کودک خردسالی را مشاهده کردم که آن را در پارچه سیاهی کفن کرده بودند.
11. همچنین آیت الله حاج سید محسن امین در اشعارش که بالای سر درب مرقد مطهر حضرت رقیه خاتون حک شده اسم رقیه را برده است.
12. میرزا هاشم خراسانی نیز در کتاب خود می نویسد: نهمین دختر امام حسین علیه السلام کودکی بود در خرابه شام از دنیا رفت و شاید اسم شریفش حضرت رقیه باشد و مزاری که در خرابه شام وجود دارد منسوب به ایشان است. (منتخب التواریخ ص299) میرزا هاشم خراسانی در ادامه می نویسد از جمله قبور متبرکه شام، قبر متبرکه شام قبر حضرت رقیه  دختر امام حسین علیه السلام می باشد که در خرابه شام مدفون است(منتخب التواریخ ص338)
13. علامه مازندرانی نیز می فرماید امام حسین علیه السلام دختر کوچکی داشتند که نسبت به او علاقه شدیدی نشان میداد. برخی
راویان نام امام این دختر را رقیه علیها السلام و سن ایشان را در زمان وفات سه سال دانسته اند (معالی السبطین ج2 ص101).

وجدانهای بیدار قضاوت کنند
تا به اینجا اسناد معتبری را از کتب تاریخی پیرامون اثبات وجود حضرت رقیه سلام الله علیها بیان کردیم حال میخواهیمبه این نکته بپردازیم که چرا رد پای تقریبا کمتری از ایشان به نسبت سایر حضرات هست و چرا بعضی کتابهای تاریخی از ایشان نامی نبرده اند...

1. یکی از مهمترین دلالیلی که موجب شده تا اثر کمتری ازحضرت رقیه در کتب تاریخی به چشم بخورد، سن بسیار کم ایشان است که خردسال بودند و فقط سه سال داشتند! آری تنها سه بهار از عمر حضرت رقیه خاتون گذشت! در مورد حضرت علی اصغر(ع) هم باید بگویم که اگر شهادت ایشان در بحبوبه ی جنگ و وجود شاهدان بسیار بر جنایت هولناک حرمله نبود چه بسا امروزه نامی از حضرت علی اصغر(ع) در بین کتب معتبر نبود زیرا تاریخ نویسی فنی است که با اقوال سر و کار دارد و بسیاری از مطالبش شاهد عینی نداشته و طبق نقل قولها گرد آمده است.
2. از جمله مسائلی که تاریخ نویسان را کمی سر در گم کرد این مسئله است که امام حسین علیه السلام به خاطر علاقه فراوانی که به حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها داشتند اسم تمام پسران خود را علی و اسم تمام دختران خود را فاطمه گذارده بود. قطعا همین مسئله باعث شد نام بعضی از فرزندان ایشان به دلیل تشابه اسمی از قلم بیفتد. قراین زیادی وجود دارد که حضرت رقیه را فاطمه صغیره می خواندند و این امر در غفلت بعضی تاریخ نویسان از نام وی اثر فراوانی گذاشت.
3. این نکته کاملا مشهود است که اگر اسمی از حضرت رقیه(س) در بعضی کتب تاریخی نیامده است به هیچ وجه دلیل بر عدم وجود ایشان نیست! اهل علم این اصطلاح را دارند که: (عدم الوجدان لا یدل عدم الوجود) یعنی نیافتن هرگز دلیلی بر نبودن نیست! همچنین همیشه نمیتوان به این منطق متمسک شد که: (لو کان لبان) یعنی اگر چیزی بود قطعا آشکار میشد! این منطق، کاربرد خاصی ندارد.
4. شیعه ، در گذر از این تاریخ پردرد و رنج ، اولا مجال ثبت بسیارى از حوادث تاریخى را -چنانکه شاید و باید - نداشته و ثانیا بخشى قابل ملاحظه از آثار و مآخذ تاریخى خویش را بویژه آن دسته از اطلاعات مکتوبى که حاکى از پیشینه مظلومیت کم نظیر شیعه و قساوت و مظالم حکومتهاى جور مى باشد از دست داده است و آنچه برایش مانده ، تنها بخشى از آن آثار مکتوب همراه با اطلاعاتى است که به گونه شفاهى ، سینه به سینه نقل شده و اکنون در ذهنیّت شیعه ، به صورت ((مشهوراتى نه چندان مستند موجود است .
بی جهت نیست که اطلاعات مکتوب و مستند ما درباره سرنوشت شخصیتى چون زینب کبرى علیهاالسلام پس از بازگشت به مدینه از شام (با وجود جلالت قدر و نقش بسیار مهم آن حضرت در نهضت عاشورا) بسیار کم و تقریبا در حد صفر است و با چنین وضعى تکلیف دیگران (همچون ام کلثوم و رقیّه علیهماالسلام ) دیگر معلوم است!
5. اهل علم به خوبی میدانند اطلاعاتی که به صورت خبر واحد یا حتی طبق منابع غیر معتبر هم وجود دارد لزوما دروغ و خلاف واقعیت نیست.  نبایستى به سادگى - و صرفا روى برخى استبعادات یا استحسانات ظاهرا موجّه - اطلاعات موجود را رد کرد و از سنخ خرافات و جعلیّات انگاشت . زیرا چه بسا استبعادها یا استحسانهاى مزبور، محصول بى اطلاعى یا غفلت ما از برخى جهات و جوانبِ مکتومِ قضیه باشد و با روشن شدن آن جوانب ، تحلیل ما اصولا عوض شده استبعادها جاى خود را به پذیرش قضیه (و یا بالعکس ) خواهد داد و یا برداشت تازه اى در افق دید ما ظاهر خواهد شد.

نظر مراجع

آيت ‌الله ‌العظمي مکارم شيرازي
شکي نيست که دختر کوچکي از امام حسين‌ عليه السلام در شام از دنيا رفت و در آنجا دفن شد و حرم فعلي منسوب به همان دختر است، اما اين که نام آن دختر «رقيه» بوده يا نام ديگري داشته در بين دانشمندان اسلامي اختلاف نظر وجود دارد، هر چند معروف اين است که نامش رقيه است.
آيت ‌الله ‌العظمي نوري همداني
در کتاب‌هايي چون کامل بهائي و نفس‌المهموم و کتاب‌هاي معتبر ديگر دختر خردسالي که برخي نام او را «رقيه» ناميده‌اند و در شام به شهادت مي‌رسد، براي امام حسين‌ عليه السلام ذکر کرده‌اند واگر کسي براي آن حضرت نذر کند، بايد آن را ادا نمايد و مضجع موجود در دمشق متعلق به آن حضرت است.
آيت ‌الله ‌العظمي مظاهري
همين جا که به عنوان مرقد حضرت رقيه عليها‌السّلام مشهور است ، مرقد اوست و تشکيک کردن يک ظلم است آن هم ظلم به بچه مظلوم امام حسين عليه‌السّلام و همين شهرت راجع به مرقد مطهر حضرت زينب سلام‌الله‌عليها نيز هست و تشکيک در آن ظلم به حضرت زينب سلام‌الله‌عليها است و ظلم به حضرت زينب گناهش خيلي بزرگ است و ما در اين گونه موارد نظير سيادت اشخاص و قبور بزرگان چيزي جز شهرت نداريم و اين شهرت در نظر همه فقها حجت بوده و هست.
آيت ‌الله ‌العظمي روحاني
اولا راجع به حضرت رقيه سلام الله عليها اخيرا كتابي نوشته شده است و خيلي خوب اثبات نموده به اين كه حضرت رقيه 3 ساله در خرابه شام از دنيا رفته و قبرش هم در آنجاست و معجزات زيادي هم نقل شده است و ثانيا قاعده اي در فقه است بنام تسامح در ادله سنن ، مقتضي آن قاعده اين است كه آنچه راجع به اين دختر 3 ساله گفته اند شما هم نقل كنيد و به زيارت او برويد همه اش بر طبق موازين شرع است ، من خودم چند سال قبل براي معالجه به لندن رفتم در برگشت ، لبنان از هواپيما پياده شدم و چند روز در آنجا ماندم كه بروم سوريه براي زيارت آن خانم و الان هم از آن عمل خرسندم.