بسم الله الرحمن الرحیم

پس از فتح مكه در سال هشتم هجری و درخشش اسلام در جزیرة العرب، پیروان دیگر ادیان و مذاهب و رجال سیاسی و مذهبی، توجهی ویژه به اسلام و مسلمانان و مدینة الرسول پیدا كردند. این امر زمینه مناسبی برای گسترش اسلام تا دورترین نقاط حجاز، و حتی خارج از آن فراهم آورد و پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله توانست از این فرصت به خوبی سود برد و با ارسال نامه‌ها و نمایندگان ویژه به زمامداران كشورها، آنان را به پذیرش اسلام و التزام به مقررات آن فرا خواند.
بسیاری از مخاطبان نامه‌ها علاقمند بودند به مدینه بیایند و با رسول خدا آشنا شوند. به این ترتیب در سال نهم هجری هیئت‌های نمایندگی طوایف عرب به حضور رسول خداصلی الله علیه وآله می‌رسیدند و به همین مناسبت، مورخان این سال را «عام الوفود» نام نهادند.
یكی از این نامه‌ها كه به مسیحیان نجران نوشته شده بود، گروهی از بزرگان و اشراف نجران را به مدینه كشاند. این هیئت بلند پایه چون در مذاكرات شفاهی با آن حضرت به تفاهم نرسیدند و پاسخ آن حضرت را به پرسش‌های اعتقادی خود قانع كننده نپنداشتند، پیشنهاد رسول خدا را مبنی بر مباهله پذیرفتند. پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله از طرف خداوند مأمور به مباهله گشته بود و به گواهی همه منابع تاریخی، مسیحیان نجران پس از قبول پیشنهاد و پیش از انجام مباهله، وقتی در میعادگاه حضور یافتند و نشانه‌های حقانیت رسول خداصلی الله علیه وآله را در دعوت خویش مشاهده كردند، از این كار منصرف شدند و به پرداخت جزیه و امضای صلح نامه تن دادند.

بسم الله الرحمن الرحیم